Na czym polega Fleksografia
Brak komentarzy
Wielu z nas za początek poligrafii przyjmuje rok 1450, w którym Johannes Gutenberg opracował matrycę z ruchomych czcionek, zwaną prasą drukarską. Wbrew pozorom, pierwsze prymitywne wersje druku powstały wiele wcześniej. Prosta technika nanoszenia obrazu na podłoże drukowe przy użyciu drzeworytu, pojawiła się w Chinach kilkaset lat po odkryciu papieru (VI w.).
Druk towarzyszy nam od setek lat, a jego charakter dynamicznie się zmienia. Początkowo, służył głównie do powielania treści związanych z kultem religijnym. Następnie przez wieki umożliwiał sprawne przekazywanie informacji w postaci książek oraz gazet. Dziś te formy zostały niemal całkowicie wyparte przez technologię elektroniczną, a druk znajduje zastosowanie głownie w przemyśle i marketingu, np. przy produkcji opakowań, treści reklamowych.
Na czym polega druk fleksograficzny
Początkowo głównym podłożem drukowym był papier. Wraz z pojawieniem się potrzeby pokrywania drukiem innych materiałów, w szczególności tych o nierównym podłożu, pojawiło się zapotrzebowanie na technikę fleksograficzną. Metodę zainicjowano ponad 150 lat temu w Stanach Zjednoczonych. Początkowa forma została stopniowo udoskonalona do obecnie stosowanego rozwiązania, które towarzyszy nam od pierwszej połowy XX wieku.
Druk flekso – inaczej: elastyczny druk wypukły – wykorzystuje cechy ciekłych farb szybkoschnących. W zestawieniu z giętkimi formami polimerowymi, umożliwia szybki druk w wysokiej jakości, nawet na nierównych podłożach. Znajduje swoje zastosowanie jako tańsza alternatywa dla sitodruku, szczególnie przy realizacji wielomilionowych partii produktów.
Zalety druku fleksograficznego
Pierwszą, najistotniejszą zaletą nadruku fleksograficznego jest jego uniwersalność. Od kartonu, przez folię termokurczliwą aż po plastik, niezależnie od ich grubości czy kształtu. Elastyczna forma umożliwia dobre odbicie druku, bez ryzyka powstania przerw, nawet w załamaniach tektury falistej. Ostatnio fleksografia zyskuje na znaczeniu, dzięki możliwości zastosowania jej również na materiałach biodegradowalnych.
Uniwersalność dotyczy również rodzaju stosowanych farb i lakierów. Umożliwia realizację nawet najbardziej wymagających projektów, z zastosowaniem farb niestandardowych (np. farby wodoodporne, farby termiczne, farby UV), pokrytych zdobieniami czy wykończonych lakierami.
Drugą ważną cechą jest ekonomiczność. Uzyskuje się ją przede wszystkim dzięki możliwości zastosowania niskobudżetowych, szybkoschnących farb. Innym czynnikiem jest niski koszt produkcji gumowych form. Ponadto rozkłada się on na wielotysięczne bądź wielomilionowe nakłady. Dodatkowo, maszyny do druku fleksograficznego są relatywnie tańsze w porównaniu np. do maszyn offsetowych.
Trzecią korzyścią płynącą z techniki fleksograficznej jest ograniczenie negatywnego wpływu na środowisko. W dobie rosnącej świadomości i odpowiedzialności za zanieczyszczenia powstałe z produkcji, dodatkowym atutem okazuje się możliwość wykorzystania w tej metodzie zarówno farb na bazie wody jak i nadrukowywania materiałów z recyklingu.
Do zalet zalicza się również łatwość nanoszenia zmian na formy, szybką prędkość druku oraz możliwość uzyskania druku w ciągłej postaci – bez widocznych przerw, łączeń.
Proces druku
- Podobnie jak w przypadku innych technologii, pierwszym etapem druku fleksograficznego jest przygotowanie projektu. Wiele drukarni dysponuje w swojej ofercie wsparciem grafika i przygotowaniem wizualizacji naszego produktu.
- Następnie drukarnia przygotowuje formę. W fleksografii w tym celu wykorzystuje się wałki rastrowe oraz elastyczne matryce. Strukturę wałków można porównać do plastra miodu – są pokryte gęsto rozmieszczonymi, bardzo drobnymi wyżłobieniami, stanowiącymi zbiorniki farby. Wałki pokrywa się matrycami, wykonanymi z płyt gumowych lub polimerowych. Przenoszą one lustrzane odbicie projektu na materiał drukowy, odbijając go atramentem ze zbiorników wałka rastrowego. Jakość wydruku jest wprost proporcjonalnie zależna od ilości „porów” z farbą.
- Kolejnym krokiem jest dopasowanie farby do potrzeb klienta. W tej fazie należy zderzyć wymagania dotyczące produktu z charakterystyką danej farby np. jej wodoodpornością lub zdolnością luminescencji. Przy wyborze należy również rozpatrzyć, jakiej jakości wydruku spodziewa się zamawiający oraz czy planuje wykańczać projekt lakierem.
- Po montażu formy i napełnieniu maszyny fleksograficznej odpowiednio dobranymi farbami, można przystąpić do druku. Pierwsze partie są sprawdzane pod kątem jakości, czy nie ma roztarcia, rozmazania wydruku. W przypadku, gdy takie defekty występują, należy zmniejszyć ilość farby na wałku rastrowym przy użyciu skrobaka (noża raklowego). Jeśli arkusz spełnia wymagania jakościowe, przepuszcza się go przez suszarkę. Wysuszenie nadruku jest konieczne przed nałożeniem kolejnej warstwy bądź przed naniesieniem lakieru. W przypadku zastosowania farb światłoczułych, suszarkę zastępuje się lampą UV.
Gdzie wykorzystuje się metoda fleksograficzna
Flekso stopniowo wypiera z rynku litografię, dzięki szerszemu spektrum farb możliwych do wykorzystania. Ponadto przewagę stanowi możliwość druku na różnych materiałach, w tym na folii czy plastiku. Niższe koszty i krótszy czas realizacji, to kolejne zalety przyciągające klientów.
- Główną kategorię produktów poddawanych fleksografii stanowią opakowania w tym nadruki na folii (reklamówki jednorazowe, worki na żywność), nadruki na tekturze (pudełka ozdobne, kartony przemysłowe), nadruki na opakowaniach spożywczych (kartony na mleko) etc. Ostatnio bardzo ciekawą propozycję stanowi druk na folii termokurczliwej, wymagającym podłożu, które ciężko zadrukować inną metodą. Druk na opakowaniach można dodatkowo zoptymalizować, produkując duże rolki materiału, docinane na bieżąco u klienta.
- Inną kategorię stanowią nadruki na etykietach. Dzięki niskim kosztom i krótkim czasie produkcji, szybko zaadaptowano fleksografię do masowej produkcji etykiet tradycyjnych, etykiet samoprzylepnych czy nawet etykiet IML (etykiety zintegrowane z opakowaniem).
- Warto również wspomnieć, że metoda fleksograficzna jest coraz częściej stosowana do druku gazet. Dzieje się tak ze względu na spadek popularności drukowanych form, który zmusza wydawnictwa do korzystania z bardziej ekonomicznych rozwiązań.
